Category: असेच अवचित.. काही चारोळ्या…
one when you are hit by a short burst of poetic creativity
जहांकी रीत
इस जहांकी रीत कितनी बेगानी मगर है तो ये बहोतही पुरानी कूच बोलू तो सब कहे चूप हो जा, खामोश को पुछे उसकी कहानी …
मुग्ध
ओठांवरती हसू तुझिया, नयनांमधुनी सोडशी बाण, वाऱ्यावरती केस नाचती, बघता तुजला नुरते भान….
गर्भित भाव
कधीही कळले नाहीत तुजला, शब्दांमधले गर्भित भाव. माझ्या हरेक श्वासामधूनी, दडले आहे तुझेच नाव.
वाट
आयुष्याच्या वाटेवर चालताना कुठलंसं वळण येतं मागचं सारं मागे सोडत नवीन जग समोर येतं….
प्रतिबिंब
दुसऱ्याला दाखवताना कधी त्यालाही वाटते, माझेही प्रतिबिंब कुणी मला दाखवावे.
- « Previous Page
- 1
- 2
- 3
- 4
- …
- 6
- Next Page »