शुभ्र उन्हाचे तुजला कोंदण,
रात्र काजळी माझे मी पण,
तिन्हीसांजेच्या भगव्या रंगी,
तुझे नी माझे झाले मिलन….
Category: कविता
-
मिलन
-
ओढ
न थांबता जराही, ती नित्य चालू आहे.
पांथस्त हा मनीचा, यात्रा करीत आहे.सह चालतो म्हणुनी, कित्येक आले गेले.
परी वाट एकट्याची, एवढेच सत्य आहे.थकली ही गात्रे म्हणुनी, घेऊ जरा विसावा.
उशीर निमिषाचाहि, त्याला अमान्य आहे.ती भेट इश्वराची, यात्रान्ती योजलेली.
या यात्रिकास मनीच्या, त्याचीच ओढ आहे -
आभी जा…..
दूर अब रेहके तू क्यू तडपाये रे,
तुझबिन सुनी मेरी दिन और रैना रे
आंखोमे जमि है असुओंकी धारा रे,
आभी जाओ अब मोरे साजना रे.चहुघीर आये काले बादल रे
पर मेरे आंगनमे बिरह की धूप रे.
प्यार की बरखाको तरसू मै अब रे
बनके बसंत मेरा जल्दी तू आज रे.बिरहा अगनमे पलभी नं जलना रे,
बस तेरी बाहोंमे मै समा जानी रे,
ना सताओ काही जान ना जाये रे,
दुरी ये मिटाओ साजना अब ना सहू रे… -
शब्दांवरचे ओझे
शब्दांना नसते दुःख
शब्दांना सुखही नसते,
ते वाहतात जे ओझे
ते तुमचे आमचे असते…. -
तुझे डोळे
तुझ्या डोळ्यांबरोबरच उगवतीला तांबडं फुटतं,
डोळे मिटताच सारं विश्व रात्रीत गुडूप होतं.तुझे डोळे, कधी निळ्याशार गहिऱ्या डोहासारखे,
तर कधी उमटतात भाव खळाळत्या लाटांसारखे.तुझ्या डोळ्यातच उमलतो माझ्या विश्वाचा पसारा,
तुझे डोळेच माझ्या जीवनलहरींचा किनारा. -
जात
जात म्हणजे जात म्हणजे जात असते,
तुमच्या आमच्या मनातनं ती कधीच जात नसते.
कारण, जात म्हणजे जात म्हणजे जात असते.मुल जन्मल्याबरोबरच त्याला जात येते,
त्याच्या कपाळीचा शिक्का होऊन बसते,
खरं तर त्याला काहीच कळत नसते,
पण, जात म्हणजे जात म्हणजे जात असते.काळाबरोबर त्याचं वय वाढत जाते,
जातीची त्याला नेहमीच सोबत असते,
शिक्षणासाठी तर जाताच पहिली लागते,
कारण, जात म्हणजे जात म्हणजे जात असते.शिक्षण संपवून पुढे त्यांनी नोकरी धरली,
तिथेही जातीनेच आपली वर्णी लावली,
सोयरीकीला तर वाढू जातीचीच लागते,
कारण, जात म्हणजे जात म्हणजे जात असते,नोकरी सोडून पुढे तो राजकारणात पडतो,
जातीमुळेच तिथेही तो पटापट वर चढतो,
जातीमुळे कोणीच त्याला नाडत नसते,
कारण, जात म्हणजे जात म्हणजे जात असते,हळू हळू वयाबरोबर शरीर थकून जाते,
जात मात्र त्याला घट्ट चिकटून असते,
अखेर त्याच्याबरोबरच तीही मातीत जाते,
कारण, जात म्हणजे जात म्हणजे जात असते,
एकदा चिकटली की ती मेल्यावरच जाते.