Adi's Journal

Tag: life

  • बीता वक़्त…

    —

    by

    Adi Sathe
    in , ,

    जो वक़्त बीत गया.. वो गुज़र क्यूँ नहीं जाता … ! हे शब्द नक्की कोणाच्या डोक्यातून आले हे मला माहिती नाही पण आज सकाळी सकाळी मैत्रिणीच्या फेसबुक वॉलवर हे वाचलं तेव्हापासून माझ्या मनात घोळत राहिलं आहे. तिनी परवा “सुखन” मध्ये ऐकलं तेव्हा पासून तिच्या डोक्यात काय भुंगा फिरतोय माहिती नाही पण मला मात्र यावर लिहिल्याशिवाय…

  • मुखवटे

    मुखवटे

    —

    by

    Adi Sathe
    in ,

    मध्यंतरी असेच युट्यूब वर काही व्हिडीओ बघता बघता माईमींग च्या काही क्लिप्स बघितल्या. थोड्या विनोदी अंगानी मूकपणे अनेक मुद्द्यांवर भाष्य करण्याची ही कला मनात घर करून गेली. पण ते मुखवटे माझ्या डोक्यात एक वेगळाच धागा सोडून गेले. खरंच आपलं मन कशावरून कशाचा विचार करेल हे सांगणं अगदी अशक्य आहे. इतक्या विनोदी गोष्टी बघतानापण मनात कुठेतरी…

  • Reborn

    Reborn

    —

    by

    Adi Sathe
    in ,

    It was an easy day for me, set routine continued till that moment. Exactly at the time of my daily evening coffee, it happened. It made me break my routine and go out of the way. It was a day of awakening. I was following this routine ever since I joined ‘Globalcorpo’ ten years before.…

  • रिक्त मी

    रिक्त मी

    —

    by

    Adi Sathe
    in ,

    मनानी तू केव्हाच पुढे निघून गेला होतास. मुक्त होतास. ‘आपले’पणाचे बंध कधी तुटले मला कळलेच नाही, तुटले, की तू तोडलेस? विचारीन म्हणते कधी भेटलास तर.

  • डाव बुद्धिबळाचा

    डाव बुद्धिबळाचा

    —

    by

    Adi Sathe
    in

    बघितला तुझा व्यूह, निरखून दिशा दाही. पटावरच्या काळ्या घरी तू सूर्य घातलास, याचे सारे मोहोरे मारले, मनाशीच म्हटलास. पटदिशी दिवा लावून, माझ्यापुरता उजेड केला पायाखालचा रस्ता माझ्या, उजळून सोपा केला. लगेच हाती प्रलय घेऊन, केलीस पुढची खेळी, मनूच्या नावेत बसून निसटला बघ तुझा बळी. तुच्छ कटाक्ष टाकलास, कालचक्र माझ्यावर सोडून, काळालाच मोडूनतोडून मी क्षण क्षण…

  • “Throw Away” Culture

    “Throw Away” Culture

    —

    by

    Adi Sathe
    in

    To gather knowledge by parking yourself within the four walls of your home is complete bliss. On one such heavenly weekend, while surfing on Facebook I came across a post about an aged couple. The scene went this way that, on the special eve of this couple a young chap from the audience wished to…