शब्द तुझे आठवून या नेत्रांपुढती चित्र नवे उमलले
शब्दांतल्या त्या गेयतेने सुंदरसे रंग भरले.
तू तुझ्या शब्दांसह ये चित्र माझे पूर्ण करण्या
चित्र माझे संगती घे सुंदरसे काव्य रचण्या.
शब्द तुझे चित्र माझे एकाची हे अंग झाले
आपल्या या जोडीने बघ विश्व सारे जिंकिले.
आज जुळली ही इथे अपुल्या मनाची स्पंदने
आज हे नवविश्व येथे निर्मिले या युतीने.
जीवनाचा प्रवास कसा
वळणे घेत चालतो,
हिरवेकंच रान कधी,
वाळवंटी नेतो.
प्रवासाची खूप न्यारी
असते अशी एक गम्मत,
सार्या लांब प्रवासात
जिद्द चिकाटीच सोबत.
कधी सुखाच्या किरणांनी
होतो सूर्योदय तेव्हाचा,
केव्हा कधी ठाव घेतो
उदास सूर्यास्त मनाचा.
अनुभव शिदोरी गोळा करत
प्रवास हा चालतो,
श्वासांचं इंधन संपलं की
शेवटचा मुक्काम पडतो.
ये प्यार ही है जो दिलमे बसा रहता है,
जो हर पल हमें झिंदा रखता है.
क्या फर्क है जो करो इन्सानसे या उपरवालेसे…
पैश्यामागे धावता धावता,
जीवच संपत चालला.
माणसालाच कळलं नाही,
कधी ओझ्याचा बैल झाला….
* हो अगर साथ यारोंका,
उमंग नयी एक मनमे.
न सुनाई दे घडीकी टिकटिक,
दिनमे हो या रातमे….
* मनमे जगे हो अरमान कुछ करनेके,
जितकी की लगी हो प्यास.
समय न रहे याद फिर उस वक्त,
माझ्या मनीचे ते गुज,
ओठी कधी आले नाही.
त्या मौनाचा तो अर्थ,
तुला कळलाच नाही.
सांगायचे होते खूप,
बोलायला शब्द नाही.
मौन ऐकायला कधी,
तुझ्यापाशी वेळ नाही.
अधुरीच आता राहे,
या मौनाची कहाणी.
वाट वेगळ्या धरल्या,
तुझ्या माझ्याही मनानी.