न येणारं उत्तर

सुचतं कधीतरी कोसळत्या प्रपातासारखं,
कधी अगदीच हळुवार नाजूक फुलासारखं.

घेत भराऱ्या गगनात कधी उंच उडणारं सुचतं,
कधी मनाच्या कोपऱ्यात खोल खोल दडलेलं सुचतं.

कधी सुचतं जणू निळाशार संथ तलाव,
तर कधी सुचतं वादळात सापडली नाव.

सुचतं कधी सागरासारखं उग्र अन धीरगंभीर,
तर कधी लहान मुल जणू अवखळ सैरभैर.

आत्ता सुचतंय बघ कसं अलगद पडणारं पीस जणू,
कसं सुचतं याचा उत्तर देताना मी काय म्हणू?