सये तुझ्याविण चालत नाही संसाराचे गाडे,
तू नसतांना आमुचे सारे काम आज हे अडे.

पाच दहा ते दोनहजारी, ल्याली सारी रूपे,
कधी शंभरी सोबत घेऊन काम करी तू पुरे.

वजन ठेवता कामावर तू, पाय त्यास हो फुटे,
वजन वाढता अवजड होते, आम्हा उगीच वाटे.

हात बदलशी सारखेच तू, शांत कधी ना बसे,
नसता जवळी कधी कुणाच्या, त्याचे होई हसे.

येई सत्ता, थोडी मत्ता, साथ तुझी जर असे,
झिंग तुझी जर जादा होता, विवेके गेला दिसे.

नतमस्तक मी होतो सखये, बघूनी लीला साऱ्या,
या जगतावर तुझीच चाले, एकछत्री ही माया.