Category: कविता

  • हवंय काय या मनाला????

    खरच कळत नाही मला हवंय काय या मनाला…..
    क्षणात खोल सागरी तर क्षणात गवसणी गगनाला..

    पंख पसरून उडतंय कधी उंच उंच आभाळी…
    कधी कटलेल्या पतंगाबरोबर खाते गटांगळी….

    असते कधी शूर वीर बाजीराव रणीचा….
    तर कधी बनते दासही कोण्या दासाचा….

    काय हवाय ते कळतंय का मनाचा तरी मनाला..
    का विचारताय ते उगीच आपला याला त्याला????

  • पाणीकपात

    माणूस कायमच होता, खूप पाणी या भ्रमात,
    उडाली झोप त्याची, जेव्हा सगळी धरणं गेली तळात.

    काय करावा उपाय म्हणून बसला लावून कपाळी हात,
    शेवटी झाला नाईलाज तेवा केली जाहीर पाणीकपात.

    झाली पळापळ ऐकताच शब्द पाणीकपात,
    साठवा पाणी नाहीतर लागेल आपलीच वाट.

    पाणीकपात पाणीकपात जाहीर झाली पाणीकपात,
    ड्रम पिंप सारे भरले, शिवाय वाट्या-भांडी, आणि कपात.

  • पिटुकली मनी..


    एक मनी पिटुकली

    होती खूप धिटुकली…
    दुध तापता येते पळत,
    नाही कोणी बघते लपत..
    आत हळूच दबकत येते,
    साय सगळी गट्टम करते…
    करता चोरी नाही बघत,
    कारण डोळे बंद असत…
    तेवढ्यात पाठी काठी पडते,
    मनी पटकन धूम ठोकते….

  • खास दर्द

    सिनेसे जो लगाते है वो दर्द कुछ खास होते है….
    जो शख्स वो दे जाते है वो दिलके पास होते है…..
  • छाई है कैसी ये उदासी मनपे..
    नहीं मेरा बालम मेरे साथमे…
    पाई सजा ये मैंने प्यार की..
    जुदाई नहीं सही जाती यार की..
    प्रेम खरच किती विचित्र गोष्ट आहे नाही.. माणूस आधी प्रेमात पडायला धडपडत असतो… सतत कोणीतरी जिवाभावाची व्यक्ती शोधात असतो. आणि ती सापडली, कि मग त्याची अशी अवस्था होऊन जाते….

  • प्रेमाचं माप……

    प्रश्न मोठा बिकट आहे,

    मोजायचं मला प्रेम आहे.

    कसा मोजावं प्रेमाचा माप?

    मुळातच जे असतं अमाप..