Adi's Journal

Pieces of my thoughts

त्या वळणावर

त्या संध्याकाळी रोजच्यासारखाच मी रामण्णाच्या त्या खास कॅफे मध्ये बसलो होतो. माझ्या अत्यंत आवडत्या अशा कॉफीचा आस्वाद घेत. तशा महत्वाच्या पण फारशी वर्दळ नसलेल्या एका

शपथ

सये नको तू जाऊस खेळ मांडला सोडून, तुझ्याविना माझा पहा श्वास राहतो आडून. अशी उठतेस जेव्हा खेळ अर्धा टाकून, जणू वाटते हा जातो जीव शरीर

View More