चारोळी स्वरूपातील काही सुवासिक फुले आपल्यासाठी….
* गांगरलेल्या मनात एक अनामिक हुरहूर,
तिची छटाही दिसत नाही अजूनही दूर दूर.
* सये कधी तू येशील सांज सरून चालली,
पहा आली असे वाटे एक फांदी ही हलली.
* सख्या तुझ्या आठवांची मनामध्ये गर्दी झाली,
तारे मोजता मोजता सारी रातही सरली.
तुझी वाट पाहुनिया डोळे माझे रे शिणले,
एका मिठीसाठी माझे अंग अंग आसुसले.
मन मोडणं मन जोडणं खेळ सारे शब्दांचे,
खूप नाजूक असतात बंध या साऱ्या नात्यांचे.
Body and the soul, can’t be separate,
our love is just like it, pure and desperate.
presence and absence, for body they matters,
its only your name, that each breath utters.
someone may take this just as word,
but for me these are feelings for my world.
कुंपणच शेत खातंय, अन साळसूद आव आणतंय,
खाल्लेलं शेत मात्र, ओठांवर स्पष्ट दिसतंय.
एक शेत खाऊन संपलं, कुंपण मग सफरीला लागलं,
जिथे नवं शेत दिसतंय, कुंपण तिथे मुक्काम मांडतय.
तिथे ही कुंपण हळू हळू, शेताला बघा लागलंय गिळू,
शेत सगळं खाऊन संपलं, कुंपणाच पोट तुडूंब भरलं.
“चला थोडे येऊ फिरून”, कुंपण निघे पोट सावरून,
चालून चालून जेवण पचलं, कुंपणानी नवं शेत शोधलं.
एक एक शेत खातांना, कुंपण एक मात्र विसरतय,
सगळंच खाऊन टाकलं तर, कुंपणच उपाशी मरतंय…..
जपलेली असते खोल मनात,
तिनेच केली काळावर मात.
कधीतरी आतून बाहेर येते,
मनासमोर चित्र उमटते.
आसू आणि हसू ची असते साठवण,
अशीच असते ती एक आठवण.
पैमानो को क्या गिनना ,
सब मैखाने भी कम है..
जिंदगी है इक नशा,
जो साथ यार आप जैसे है……